Fotoalbum 2024

Op deze pagina staan afbeeldingen van verschillende bijeenkomsten en excursies van het jaar 2024. Klik op de omschrijving van de activiteit hieronder en je komt vanzelf bij die afbeeldingen op deze pagina. 
Door op een foto te klikken krijg je een grotere versie van die foto te zien. Je kunt dan ook door naar de vorige of volgende foto door op een van de pijltjes links en rechts in de foto te klikken.

Bij iedere gehouden activiteit wordt ook een kort verslag opgenomen zoals dat door de secretaris wordt vervaardigd. 

De gehouden bijeenkomsten:

Komende bijeenkomsten:

  • De Jaarafsluiting op 12 december

 

Jaarvergadering op 4 januari

Het was een matig bezette bijeenkomst. Slechts 15 leden waren aanwezig. Het voorlopige verslag staat hieronder

Tijdens deze jaarvergadering worden de volgende zaken besproken:

  • Ans houdt een inleiding over de niet zo leuke toestand in de wereld en  concludeert dat we ons als lid van Progein gelukkig mogen prijzen. 
  • Het jaarverslag van de secretaris
  • Het financieel jaarverslag en het verlag van de kascommissie
  • De samenstelling van het bestuur. Gerard volgt Ans op als voorzitter. De overige bestuursleden (Marijke en Ted) blijven in functie, 
  • De programma commissie blijft voorlopig nog ongewijzigd. Hennie blijft fotograaf en Ted blijft voor de website zorgen.
  • Het programma voor 2024 wordt door Dini toegelicht
  • Ans kreeg het speldje van verdienste opgespeld als dank voor haar voorzitterschap
  • Martin van Stempvoort vertelt over de medische problemen van Ad Koopmans
  • Marijke geeft aan het jammer te vinden dat er zo vaak zo veel mensen afwezig zijn bij de bijeenkomsten. Zij dringt er op aan toch vooral zo veel mogelijk  naar de bijeenkomsten te komen
  • Het jaarlijkse rondje met ieders belevenissen in het afgelopen jaar wordt gemaakt

 

 

[Miniaturen Tonen]
Helemaal naar boven

 

Ontstaan van het conflict tussen Israel en de Palestijnen op 25 januari

De kersverse voorzitter Gerard  heet iedereen welkom en zegt blij te zijn met de grote opkomst.  Hij memoreert dat we in roerige tijden leven en zegt helaas weinig hoop te hebben of perspectief te zien voor de toekomst.  In dat kader past ook de presentatie die Dini zal houden over het conflict Israël-Palestijnen. Na de lunch is het woord aan Dini. Zij heeft haar presentatie de titel meegegeven:  Israël, een historische vergissing?

Voorafgaand aan de presentatie heeft Dini ons een tijdlijn toegestuurd vanaf het denken over een Joodse staat aan het eind van de 19e eeuw  tot heden. Ook heeft zij een samenvatting toegestuurd van een uiteenzetting die Benny Morris, revisionistisch historicus, heeft gegeven over zijn visie op de geschiedenis van Israël. Eén van de grootste kwesties in het conflict tussen Israël en de Palestijnen is het ontstaan van het Palestijnse vluchtelingenprobleem.

Eind 19e – begin 20e eeuw kwamen er, onder invloed van het groeiende antisemitisme in Europa, steeds meer Joden naar “het heilig land”. Palestina, dat toen onder Brits mandaat stond , werd uiteindelijk door de VN in 1947 verdeeld in een in Joodse en Arabische staat. In 1948 werd de onafhankelijke staat Israël uitgeroepen en vielen de omliggende Arabische staten het land onmiddellijk binnen. Er kwamen zowel van Joodse als van Palestijnse zijde vluchtelingenstromen op gang. Van Arabische zijde werd beweerd dat de Palestijnen met geweld werden verdreven door de Joden, maar de Israëlische versie is dat de Palestijnen door de Arabische leiders werden opgeroepen te vertrekken en na de oorlog hun land weer op te eisen.  De Palestijnse vluchtelingen  kregen nergens een paspoort en waren dus stateloos. Die status veranderde nooit zodat hun nazaten tot in de 3e  of 4e generatie nog steeds de vluchtelingenstatus hebben.  Een unieke situatie. Er zijn sindsdien diverse oorlogen geweest zowel van Israëlische zijde als vanuit Arabische, Egypte en Syrië, zijde, waarbij Gaza en de westelijke Jordaanoever vaak de inzet waren.  Daar werden illegale nederzettingen gesticht. In 1968 werd de PLO opgericht. Dit was een seculiere organisatie, die tot doel had de Palestijnse kwestie op de kaart te zetten. De PLO ontkende het bestaansrecht van Israël.  Aanvankelijk trachtte de PLO het doel te bereiken met harde acties, aanslagen, gijzelingen etc. Hamas is een radicale, terroristische, organisatie, die als reactie op de PLO, die te soft en te toegeeflijk werd geacht,  werd opgericht.  Hamas streeft een religieuze Islamitische dictatuur na. Hun aandacht is vooral gericht op de Gazastrook. Al jaren schiet Hamas raketten af op Israël. Door de jaren heen zijn er diverse pogingen ondernomen om vrede te bewerkstelligen tussen Israël en de PLO: in 1993 tussen Arafat en Rabin, onder toezicht van president Clinton. Het resultaat was wederzijdse erkenning en zelfbestuur door de Palestijnse autoriteit voor de Palestijnen. Definitieve vrede werd niet bereikt. In 2000 heeft Clinton weer een poging tot een vredesakkoord geprobeerd te bereiken maar dat is niet gelukt. Arafat wilde het recht op terugkeer van alle Palestijnen en dat ging Israël te ver. Na een bloedige burgeroorlog  tussen Fatah van de PLO, en Hamas nam Hamas  in 2007 de macht in Gaza over. In de loop der tijd ging godsdienst een steeds grotere rol spelen. Zowel in Israël, dat onder Netanyahu extreem rechts, conservatief en nationalistisch wordt geregeerd, als onder de Palestijnen onder invloed van Hamas dat een Islamitische staat nastreeft. Israël is politiek nu zeer verdeeld.

De huidige crisis die is ontstaan na de aanslagen van Hamas op 7 oktober 2023 en de gewelddadige reactie van Israël hierop heeft het wereldbeeld van zowel Joden als Palestijnen ruw aan stukken geslagen. Beide zijden zijn in rouw. Een eind aan het Palestijnse vluchtelingenprobleem heeft deze crisis zeker niet gemaakt. En de vraag blijft of Israël een historische vergissing is.

De sheets van presentatie van Dini Beem over het ontstaan van het conflict tussen Israel en de Palestijnen kun je bekijken als je op de afbeelding hieronder klikt.

En natuurlijk hebben we ook de foto’s nog van deze bijeenkomst.

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Van asielzoeker naar statushouder

Gerard heet iedereen welkom en met name onze gasten Vusala en Hikmat uit Azerbeidzjan.  Voorafgaand aan de bijeenkomst van vandaag heeft Dini ons allen al een overzicht toegestuurd van de procedure die een asielzoeker moet doorlopen voordat hij uiteindelijk een verblijfsvergunning krijgt en zich in Nederland kan vestigen. De verblijfsvergunning wordt in eerste instantie voor 5 jaar verleend. Daarna wordt bekeken of de situatie in het thuisland is veranderd of dat een definitieve verblijfsvergunning kan worden verleend. Dini heeft voor ons allen een formulier met wat vragen van het inburgeringsexamen dat elke statushouder af moet leggen voor ons klaargelegd.  In de  inburgeringscursus wordt, naast de taal, ook aandacht besteed aan de geschiedenis, de cultuur en de gewoonten van ons land. Gerard vertelt ons ter inleiding iets over de ligging van Azerbeidzjan aan de Kaspische zee. Dini is met Vusala in contact gekomen via de Taalbrigade van de bibliotheek. Zij hielp Vusala en later ook Hikmat met het leren van Nederlands. In de coronatijd bij Dini thuis. Ze hebben 2 kinderen die hier kwamen toen ze 12 jaar oud waren. Beiden zijn nu 16 jaar en zitten in 3 VWO van het Calscollege.

Na de lunch is het woord aan Hikmat. Hij vertelt dat hij in Azerbeidzjan een goed lopend bedrijf had en voor dit bedrijf ook veel naar het buitenland moest. Daarom was het voor hem betrekkelijk eenvoudig om, ook voor zijn gezin, een uitreisvisum te krijgen en op het vliegtuig naar Nederland te stappen. Hij was eerder in Nederland geweest en hij voelde zich in ons land meer thuis dan in b.v. Amerika. Hij heeft Azerbeidzjan verlaten omdat dit land een dictatuur is waar men niet vrij is in doen en laten. Vrije meningsuiting is verboden. Het gezin kwam in 2020 aan in Eindhoven. Daarvandaan zijn zij naar Ter Apel naar het aanmeldcentrum gegaan. Daar hebben zij 3 ½ maand gezeten. In januari 2021 hebben zij een verblijfsvergunning gekregen en in maart van dat jaar konden zij een huis in Nieuwegein betrekken. In dat eerste jaar hebben zij niets kunnen doen. Ook geen Nederlands leren door zelfstudie want er waren geen boeken. Dat was erg frustrerend.  Toen zij eenmaal in Nieuwegein waren , zijn zij en hun kinderen, met behulp van Dini, zo snel mogelijk aan hun inburgering begonnen.  Beiden hebben in Azerbeidzjan gestudeerd. Hikmat werkt inmiddels bij Rijkswaterstaat en Vusala zou graag iets met kinderen willen doen of willen koken.  Hikmat heeft ons aan de hand van een presentatie en videobeelden kennis laten maken met de geschiedenis, het landschap  en de rijke cultuur van Azerbeidzjan. Een land waar hij nog steeds trots op is maar helaas niet meer naar terug zal kunnen keren.

Hieronder staan de  foto’s  van deze bijeenkomst.

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Rolling diner op 7 maart

Om 17.00 uur precies begon het rolling diner 2024 op verschillende adressen in Nieuwegein met het aperitief. In totaal hebben 15 leden en 12 partners aan dit evenement meegedaan. Om 18.30 was iedereen verkast naar de woning van een ander lid voor het voorgerecht. En om 20.00 uur kregen alle deelnemers op weer een ander adres een hoofdgerecht voorgeschoteld. Daarna gingen alle deelnemers naar het huis van Thea den Hartog waar uit diverse nagerechten kon worden gekozen. En natuurlijk werden daar alle ervaringen over de genuttigde voedings- en genotmiddelen  uitgewisseld. Het was weer een  geslaagde avond mede dankzij Ans, Martin van S en Dini die het geheel georganiseerd hebben. Er zijn deze keer ook een paar foto’s gemaakt.

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Voeding in transitie door Onno de Jong op 28 maart

Dit is het verslag van Marijke.

Gerard heet allen welkom en in het bijzonder Onno de Jong van Probusclub Exact uit Doorn die ons bij zal praten over “Voeding in transitie”.

Na de lunch, die in verband met het onderwerp van de presentatie voor iedereen volledig vegetarisch was, was het woord aan Onno de Jong. Hij gaf ons een historisch overzicht van ons eetpatroon en ging daarnaast in op de opkomst van de bio-industrie.

In de bijbel kunnen we lezen dat Adam en Eva wél van de vruchten mochten eten, maar van de dieren af moesten blijven. Zij aten dus volledig plantaardig. In de Middeleeuwen aten de rijken vlees, maar de lagere klassen nauwelijks. Dat was voor hen niet betaalbaar. Zij aten vooral vis. De vleesconsumptie werd dan ook bepaald door de mate van  rijkdom. Ook werd het eten van vlees beperkt door kerkelijke regels, zoals de verplichte 40-daagse vasten en geen vlees op vrijdag.

Het vegetarisme waaide eind 19e eeuw over uit Engeland. In 1894 werd hier de Vegetariërsbond opgericht. Voorvechters hiervan waren Domela Nieuwenhuis en Henriette Roland Holst. Zij waren fervent socialist en vonden het doden en eten van dieren verwerpelijk. Vlees zou slecht zijn: het zou maar ziektes en agressie veroorzaken. Het eerste vegetarische restaurant werd in 1913 in Den Haag geopend. 

Er deden, en doen eigenlijk nog steeds, 2 mythes over vegetarisme de ronde:

  1. Vegetarisch eten is beter dan vlees eten
  2. Vegetariërs zijn gezonder en leven langer

Beide mythes kloppen niet! Vlees is in principe gelijkwaardig aan vegetarisch eten en dat vegetariërs langer leven is van meerdere factoren afhankelijk dan alleen het niet- eten van vlees.

Na WO II had er een flinke schaalvergroting van de veeteelt plaats en naarmate de welvaart toenam ook een forse groei van de vleesconsumptie.   De veehouderij bereikte een dermate grote omvang dat daar wel commentaar op moest komen. Op internationaal niveau door de Club van Rome en op  nationaal niveau door actiegroepen zoals lekker Dier en Dierenwelzijn. Dierenwelzijn is en blijft een punt van aandacht: dieren in de niet- biologische veeteelt staan nog steeds veel te dicht op elkaar.  Er wordt aandacht aan besteed, maar in de landelijke politiek is men het nog steeds niet eens. Zie het gehakketak rond de Wet Dierenwelzijn !

Waarom zouden we over moeten gaan van dierlijk voedsel naar plantaardig voedsel?  Dat is tweeledig:  zowel voor het milieu als voor onze eigen gezondheid.

 De uitstoot van broeigassen in de veeteelt is groot en dus schadelijk voor het milieu. Koeien zijn verantwoordelijk voor de meeste uitstoot van stikstof. In rijke landen wordt teveel, vooral rood en bewerkt, vlees gegeten, waarvan bewezen is dat te veel hiervan schadelijk is voor de gezondheid. Het advies van de voedingscentrum van de WHO is dan ook om minder, vooral rood en bewerkt, vlees te eten. Toch is de vleesconsumptie sinds 2005 maar weinig gedaald. Weerstand tegen het verminderen van de vleesconsumptie is er vanuit de productie, boeren, slachterijen en slagerijen, maar ook vanuit de consument, die gewend is aan zijn dagelijkse stukje vlees.

Hoe kunnen we ons eetgedrag dan toch veranderen?  De overheid levert hierin een bijdrage door b.v het afschaffen van de vleestax en op lokaal niveau geen reclame voor vlees meer toe te staan.  Ook de fabrikanten leveren hun bijdrage door steeds meer vleesvervangende producten te produceren en supermarkten stoppen met “kiloknallers”. En zelf moeten we ons er meer van bewust worden dat we  een bijdrage kunnen leveren aan het milieu en dierenwelzijn door het eten van minder vlees. Er is de afgelopen decennia wel sprake van een bewustwordingsproces maar de verandering van dierlijk naar plantaardig voedsel gaat maar heel langzaam. In onze club hebben we 1 echte vegetariër en de rest valt te scharen onder flexitariërs:  nog wel vlees maar zeker niet meer iedere dag. Er is dus wel hoop voor de toekomst, althans onder de leden van Progein !

Het was een boeiende voordracht die door Onno de Jong met verve werd gebracht. Er zijn ook een paar foto’s gemaakt.

 

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Rondleiding verdiepte ligging A-9 bij Amstelveen

Dit is het verslag van Marijke.

We vertrokken om 10 uur vanaf het NBC met 3 auto’s naar Amstelveen. Daar  werden we verwacht in het informatiecentrum Inzicht in de bibliotheek van Amstelveen. Wilson en zijn collega van Rijkswaterstaat Peter Hollaar hebben daar voor ons  aan de hand van foto’s een presentatie verzorgd over de weguitbreiding Schiphol- Amsterdam- Almere (SAA) en met name over het stuk tussen Amstelveen en Holendrecht. De A9 wordt verbreed en omdat de weg dwars door Amstelveen loopt, op sommige stukken verdiept aangelegd.  Tijdens de uitbreiding van de weg moest wel al het verkeer gewoon door kunnen blijven rijden, dus geen wegafsluitingen, hetgeen voor extra complicaties zorgde.  Wilson en Peter hebben ons verteld wat er zoal komt kijken  en tegen welke problemen men aanloopt voordat een dergelijk project kan worden gerealiseerd: de Europese aanbesteding, de ( buitenlandse) aannemer, het projectmanagement, de financiering, de uitvoerder en ,last but not least, de grillige politieke besluitvorming ! Het hele proces duurt jaren. In dit geval is er straks bijna 40 jaar verstreken vanaf het plan  om de A9 te verbreden tot de definitieve openstelling van de weg in 2027.  Na de interessante presentatie liepen wij onder aanvoering van Wilson en Peter langs en over de A9 zodat wij met eigen ogen konden zien hoe het werk werd uitgevoerd en hoe vernuftig een en ander was uitgedacht. Wilson en Peter hebben ons op verschillende punten laten zien hoe de weg hier en daar tijdelijk is verlegd en hoe het mogelijk wordt gemaakt dat de weg verdiept kan worden aangelegd. Erg ingenieus allemaal.

Tenslotte zijn wij naar de Annakerk gelopen . Een oude kerk die eigenlijk direct  langs de A9  staat en die nu in gebruik is als bierbrouwerij en grand café.  Na de lekkere lunch met voor sommigen een aldaar gebrouwen biertje hebben we de terugtocht aanvaard.

Het was een leerzame en gezellige dag  waarop de weergoden ons goed gezind waren. Het was zowaar de hele dag droog ! Wilson, bedankt voor deze mooie dag.

 

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Hemelvaartsborrel op 9 mei in de tuin van Ans

Omdat onze vaste dag om met Progein bijeen te komen dit jaar op Hemelvaartsdag viel, had de programmacommissie gekozen voor een bijzondere invulling. We hadden een aangeklede borrel bij Ans in de tuin op Oudegein waarbij ook partners welkom waren. Ans, Martin van S en Marijke hadden voor een veelheid van lekkere hapjes bij de wijn gezorgd. Na dagenlang alleen maar regen was het deze donderdag zowaar eindelijk droog en scheen de zon uitbundig !  De door Dick met het oog op regen op het terras opgezette tent hadden we  niet eens nodig !  We hadden het ons niet beter kunnen wensen. Het was, zoals eigenlijk altijd als we bij elkaar zijn, weer heel gezellig. Een geslaagde besteding van Hemelvaartsdag !

 

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Rondleiding Zonnestraal in Hilversum op 30 mei 

We vertrokken met een wel heel klein clubje van maar 10 personen naar het voormalige sanatorium Zonnestraal in Hilversum, dat wordt gezien als één van de hoogtepunten uit de architectuur van de 20e eeuw. We begonnen met koffie met gebak in de brasserie, die gevestigd is in één van de paviljoens van het voormalige sanatorium. Na de koffie werden we opgewacht door de heer Schriefer, die geboren en getogen is op Zonnestraal en er werkelijk alles van af weet, voor een rondleiding over het complex. Zonnestraal is in de jaren 20 van de vorige eeuw gebouwd op de hei bij Hilversum als sanatorium voor werknemers met tuberculose. In eerste instantie vooral voor werknemers in de diamantindustrie, later voor patiënten uit heel Nederland ongeacht politieke of religieuze afkomst.  Het geheel werd bekostigd uit de opbrengst van afval van het diamantslijpersproces, koperen steeltjes en diamantslijpsel.  Oorspronkelijk werd dit geld verbrast, c.q. opgedronken, maar later werd dit geld bijeengebracht in het “Koperenstelenfonds”.  Toen uit afvalslijpsel zuivere diamantstof werd vrijgemaakt verwierf het fonds zulke grote inkomsten dat het hele sanatorium hiermee bekostigd kon worden.  Zonnestraal bestaat uit een hoofdgebouw met 3 evenwijdige vleugels en 2 paviljoens aan weerszijden van het hoofdgebouw. Het geheel werd opgetrokken uit beton met dunne stalen raamsponningen met een speciale kleur lichtblauw en heel helder glas en was voor die tijd zeer vernieuwend. Op elk moment van de dag kon de zon ongehinderd ergens naar binnen schijnen. Het achterliggende idee was dat er zo veel mogelijk licht en lucht moest zijn voor de patiënten.  De grote ramen konden open en door de deuren van de kamers konden de patiënten met bed en al naar buiten worden gerold om zo van lucht, licht en de natuur te kunnen genieten. Het doel was de patiënten te laten herstellen en ook weer klaar te maken voor terugkeer in het arbeidsproces. Tuberculosepatiënten verbleven vaak jaren in het sanatorium en om hen geen grote kennisachterstand op te laten lopen, kregen zij , als zij wat beter waren, arbeidstherapie. Daartoe werden ook een aantal werkplaatsen gebouwd waar de patiënten hun vaardigheden konden blijven oefenen waardoor terugkeer in de maatschappij makkelijker werd. Tot in de 50er jaren heeft Zonnestraal als sanatorium gefunctioneerd. Daarna kwam tuberculose nog nauwelijks voor en stond het complex leeg. Het heeft verschillende bestemmingen gehad, onder andere als regulier ziekenhuis, voordat het grondig werd gerestaureerd. Op dit moment zijn er verschillend bedrijven, al dan niet van paramedische aard in het complex gevestigd.

We boften met het weer zodat we lekker in de zon over het terrein hebben gelopen. Na een heerlijke lunch in de brasserie vertrokken we moe maar voldaan weer naar huis. Het was een bijzonder boeiende rondleiding waar de afwezigen absoluut iets aan hebben gemist !

 

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Back tot the Roots van Frank Sellers in Ulft op 20 juni

Op 20 juni 2024 was het de beurt aan Frank om ons kennis te laten maken met de plaats waar hij is geboren en getogen. Frank heeft de eerste jaren van zijn leven gewoond op het terrein van de DRU ijzergieterij in Ulft. Nadat wij gezamenlijk naar Ulft waren gereden, heeft Frank ons in het voormalige schaflokaal van de fabriek  onder het genot van een kopje koffie met een heerlijk stuk Achterhoekse appeltaart, aan de hand van foto’s verteld over zijn eerste levensjaren op het  fabrieksterrein. Franks ouders woonden in een prachtige villa op het terrein van de ijzergieterij.  Na de koffie nam onze gids Peter van Toor ons mee over het voormalige fabrieksterrein dat prachtig gelegen is aan de Oude IJssel Hij wist ons veel interessante dingen te vertellen over het gebied, de ijzergieterij, de diverse gebouwen en de eigenaren . Al in de 17e eeuw werd er in de IJsselstreek ijzererts, het oer, gewonnen en in kleine ovens gesmolten. In de 18e eeuw kwam de ijzergieterij in Ulft goed op gang. Oorspronkelijk werd ijzer gesmolten en gegoten met behulp van een tredmolen en /of een waterrad, later werd het geïndustrialiseerd. De ijzergieterij in Ulft kwam pas echt goed in ontwikkeling toen de heren Diepenbrock en Reigers  begin 19e eeuw als pachters de leiding kregen over het bedrijf. Later werden zij eigenaar van de fabriek en ontstond de naam Diepenbrock en Reigers Ulft ( DRU).  We hebben, in het oude Ketelhuis,  een oude Polygoonfilm bekeken die een goed beeld gaf  van het proces van ijzer smelten en gieten in de jaren 50 van de vorige eeuw. In de fabriek werden haardplaten, kachels, badkuipen maar ook  ge-emailleerde pannen gemaakt . We kennen ze allemaal nog wel uit ons ouderlijk huis: rood/oranje pannen en melkkokers die een leven lang meegaan! Velen van onze club hebben vast nog zo’n pan in huis! In de glorietijd van de ijzergieterij in het midden van de vorige eeuw  werkten er zo’n 1500 mensen in de fabriek en werden de producten naar vele landen uitgevoerd. In de jaren 70 en 80 waren er overnames en fusies en uiteindelijk vertrok de DRU in 1999 uit Ulft.  Het gebouwencomplex werd als industrieel erfgoed rijksmonument  en kreeg een andere bestemming. In de gebouwen zijn nu de bibliotheek, theaterzalen, de oudheidkundige vereniging, een restaurant, het IJzermuseum  en een Innovatief centrum gevestigd.

Na een heerlijke lunch in het Schaftlokaal hebben we nog het IJzermuseum, in de oude gieterij, bezocht waar Peter van Toor ons wederom interessante uitleg gaf.  In de Afbramerij is  in samenwerking met diverse onderwijsinstellingen, een Innovatief centrum is gevestigd, waar nieuwe technologieën worden onderzocht en ontwikkeld. Heel mooi ook om te zien hoe dit fabriekscomplex een goede tweede bestemming heeft gekregen.

 

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Barbecue in de tuin van Ted op 1 augustus

Op 1 augustus vond de barbecue plaats. Aanvankelijk was die gepland op 11 juli maar op die dag was de uitvaart van Ad Koopman. Bijna alle leden waren daarbij aanwezig. De barbecue is toen verplaatst naar 1 augustus. Het fietsen met Wim kwam daardoor te vervallen. Hieronder staan de foto’s van een uitermate geslaagde en gezellige  barbecue met in totaal 29 deelnemers.

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Zeespiegelstijging door Pieter Hoekstra op 22 augustus

Op 22 augustus heeft gastspreker Pieter Hoekstra, lid van Probus Barneveld, ons bijgepraat over alles wat te maken heeft met de Zeespiegelstijging.

Pieter heeft, na jarenlang werkzaam geweest te zijn in de chemische industrie, na zijn pensionering een studie gemaakt van klimaat en energietransitie. Hij heeft voor ons een lezing verzorgd over “Zeespiegelstijging, de andere klimaatindicator”.  De gebruikelijke klimaatindicator is de opwarming van de atmosfeer. Maar de oceanen en het landijs op Groenland en Antarctica blijken eveneens belangrijke factoren in het klimaatsysteem te zijn.  Duizenden jaren was er stabiliteit maar dit verandert de laatste decennia merkbaar. De zeespiegel stijgt.  Waar komt dit door en wat kunnen we er aan doen?

  • Door de temperatuurstijging gaat de vorstgrens omhoog en smelten de gletsjers sneller dan verwacht. Het smeltwater wordt afgevoerd door de rivieren en komt uiteindelijk in de oceanen terecht.
  • CO2 uitstoot is nodig, maar een teveel aan energie, het versterkte broeikaseffect, komt voor 90 % in de oceanen terecht en zorgt voor opwarming.
  • De warmte in de oceanen zit nu nog vrij aan de oppervlakte maar dit wordt steeds dieper. Daarnaast is de zonnestraling van bovenaf groter dan de hoeveelheid warmte die het water afgeeft. Het verschil is opwarming van het water.
  • Het landijs van Groenland en Antarctica is aan het smelten. Groenland smelt sneller dan Antarctica. Omdat het landijs van Groenland jonger is en dus minder dik, smelt dit sneller en heeft direct effect op het klimaat. Het effect van het smelten van delen van Antarctica gaat wat minder snel.
  • Zo’n 100.000 jaar geleden stond de zeespiegel een stuk hoger, zo’n 6 meter, dan nu. Die stijging is ergens gestopt. Waarom is niet echt duidelijk. 

De zeespiegelstijging heeft niet overal hetzelfde effect. Alleen al aan de kust van Nederland is er een grote variatie, afhankelijk van of er aan -of aflandige wind staat. Mondiaal gezien kan het zomaar zijn dat waar op de ene plaatst een stijging van de zeespiegel te zien is, elders een verlaging plaats heeft. Er is geen evenwicht. Dat maakt het effect van de zeespiegelstijging lastig te voorspellen

Al sinds 2004 worden er temperatuurmetingen aan de oppervlakte en in de diepte van de oceanen gedaan. Vanaf 2010 is er een toenemende ongerustheid over de stijging van de zeespiegel en zijn er meerdere onderzoeksprogramma’s die onder meer het smelten van de Twaites gletsjer onderzoeken.  Bij die onderzoeken staat de techniek voor niets. Door middel van satellieten, in de lucht, gps trackers, aan boeien op het water, en robots, onder het water,  wordt niet alleen de temperatuur van het zeewater, maar ook het volume van het water en veranderingen in de zwaartekracht, waardoor het water zich verplaatst, gemeten. De wetenschap houdt de vinger aan de pols!

Wat kunnen we doen? Nederland is goed in waterbeheer. Er worden hogere en bredere dijken gebouwd,  aan zee wordt zand opgespoten zodat het strand breder wordt en hoger komt te liggen. Maar het belangrijkste is dat de CO2 uitstoot omlaag moet om zo de temperatuurstijging een halt toe te roepen. Hieronder staat een sfeer impressie van deze bijeenkomst.

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Bezoek aan Dom Under op 12 september

Op 12 september hebben we met 11 leden een rondleiding gehad in Dom Under. Een historische attractie onder het Domplein in Utrecht. De meeste leden waren met het openbaar vervoer naar het centrum van Utrecht gekomen. Het eerste deel van de rondleiding vond plaats in een van de middeleeuwse kelders aan het Domplein. Daar werden we in twee groepen gesplitst en vertelden de gidsen wat ons zoal te wachten stond aan de hand van de geschiedenis van het Domplein. Na deze uitleg gingen we in de stromende regen naar het eigenlijke Dom Under.

Met een zaklamp in de hand verkenden we de archeologische schatten die diep onder de grond verborgen liggen. Zoals de fundamenten van het Romeinse fort Traiectum,  middeleeuwse restanten en meer dan 2000 jaar aan verborgen geschiedenis. Deze ondergrondse expeditie liet ons de lagen van het verleden van Utrecht van dichtbij beleven. Met behulp van audiovisuele (licht, geluid, film) technieken werden de verhalen en archeologie ‘tot leven’ gebracht. Na onze ronde door de ondergrondse expositie gingen we weer bovengronds en streken neer in Restaurant Loof op het Domplein. Daar genoten we van een eenvoudige doch voedzame lunch en bespraken we de actuele gebeurtenissen in de Nederlandse (crisiswet over migratie) en Amerikaanse politiek (het debat tussen Donald Trump en Kamala Harris),

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Rumoer bij de bouw van het CS in Amsterdam door Joost van Putten op 3 oktober

Na het gezellig samenzijn en de lunch hield de heer Joost van Putten, lid van Probus Den Bosch, een presentatie over de bouw van het Centraal Station in Amsterdam. De bouw van dat station ging niet zonder slag of stoot ! In de  jaren 1860- 1870 vatte Thorbecke, destijds minister president van  Nederland en zeer begaan met het verbeteren van de infrastructuur van Nederland, het plan op om 2 bestaande spoorlijnen, vanuit het zuiden en vanuit het noorden, die allebei eindigden in Amsterdam, aan elkaar te koppelen. Daarvoor waren 2 opties: de spoorlijn helemaal rond de stad leggen of langs het IJ en dicht bij de binnenstad. De laatste optie was de beste. Daarvoor moest wel een nieuw station gebouwd worden aan het IJ. Daartegen bestond veel weerstand, want het eeuwenoude uitzicht op het IJ zou daarmee immers verloren gaan en dat wilden de Amsterdammers absoluut niet.  Ondanks de kritiek werd toch in 1870 het besluit genomen de spoorlijnen door te trekken en aan het IJ een nieuw station te bouwen. Zo eenvoudig was dat overigens niet: zoals de hele stad moest ook het station gebouwd worden op palen!  Het station kwam uiteindelijk te rusten op 3000 palen en 3 kunstmatige eilandjes!  Toen het besluit tot bouwen eindelijk was genomen rees de vraag: door welke architect? Gekozen werd voor Pierre Cuijpers, de man die ook het Rijksmuseum had ontworpen.  Hier bestond een enorme weerstand tegen. Cuijpers was immers een Limburger en katholiek! Dat kon in het protestantse noorden absoluut niet op sympathie rekenen! Men vreesde  dat het station, gebouwd door een katholiek zou gaan lijken op een middeleeuwse gothische kathedraal  met veel te veel tierlantijntjes en te veel torens !  Men wilde een sober gebouw zonder poespas.  Toch werd voor Cuijpers gekozen, maar de kritiek bleef. Dat ging zelfs zo ver dat koning Willem III weigerde de eerste steen te leggen en in 1889, toen het station officieel werd geopend, het gebouw ook niet wilde openen. Hij vond het gebouw te veel  lijken op een klooster, en dus was het te katholiek!

Het gebouw is overigens niet echt gotisch van bouw.  Het is meer een mengeling van bouwstijlen waarin  verwijzingen naar de Gouden eeuw van Amsterdam te zien zijn,  een beeldhouwwerk waarop de stedemaagd van Amsterdam is afgebeeld en verder talloze tijdloze elementen. Er is veel glas en veel hout gebruikt en het hele gebouw is een toonbeeld van elegantie. Een aanwinst voor de stad!

Joost verluchtigde zijn presentatie met de  nodige afbeeldingen van Amsterdam , Thorbecke en het station.

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Onze Lieve Heer op Solder in Amsterdam op 24 oktober

Op deze prachtige herfstdag gingen we met de trein naar Amsterdam waar we na een korte wandeling aankwamen bij De Bakkerwinkel om koffie te drinken, uiteraard met iets lekkers. Daarna wandelden we over de Wallen naar de Oudezijds Voorburgwal naar museum Ons’ Lieve Heer op Solder waar onze gidsen ons al op stonden te wachten. In 2 groepen werden we door het grachtenpand met smalle gangen, hoge trappen en fraai ingerichte vertrekken geleid naar het hoogtepunt: een complete kerk op zolder.

Het grachtenhuis is  begin 17e eeuw gebouwd, prachtig gedecoreerd en ingericht door Jan Hartman, een katholieke Duitse immigrant die in de handel rijk was geworden. In die tijd was het verboden het katholieke geloof in het openbaar uit te oefenen.  De katholieken moesten dus op zoek naar alternatieven om hun geloof te belijden en gingen hun eucharistie vieren in verscholen kerken, schuilkerken. Amsterdam kende vele van dit soort kerken verstopt in woonhuizen.  De kerken stonden bekend onder hun schuilnaam zoals Het Hert, Het Haantje, De Duif maar waren, uiteraard , gewijd aan een heilige.  Hartman bouwde ook een kerk op de zolder van zijn grachtenhuis en het kleine huis erachter. De kerk was gewijd aan de heilige Nicolaas maar stond bekend onder de naam Het Haantje. Het lijkt een gewoon grachtenhuis en de gelovigen gingen via een trap gelegen in de steeg ernaast naar boven. De kerk is op de zolder over de gehele diepte van het huis, dat zoals in Amsterdam gebruikelijk uit een voor- en achterhuis bestaat,  gebouwd. De ruimte is volledig als kerk, inclusief orgel en altaar, ingericht en heel efficiënt benut. Zo  zijn er 2 balustrades  gemaakt vanwaar de gelovigen de mis ook konden bijwonen. De preekstoel is heel vernuftig verborgen in een pilaar van het altaar. De Mariakapel is in een aparte ruimte achter het altaar gebouwd.  De biechtstoel en de doopvont staan een verdieping lager. De kerk heeft ruim 2 eeuwen dienst gedaan als kerk en ook nu nog wordt er regelmatig en in het bijzonder in de kerstnacht de mis opgedragen. Toen het katholieke geloof in de 19e eeuw niet langer verboden was en de katholieken vrijelijk hun geloof konden belijden, verloor de schuilkerk als zodanig zijn functie  en is de zolder in 1888 als museum ingericht.  Bij de verbouwing in 2013, waarbij een ondergrondse passage werd aangelegd om ruimte te maken voor een museumwinkel en museumcafé, werden veel eeuwenoude vondsten opgegraven die in één van de ruimtes van het pand tentoon zijn gesteld. 

We sloten ons dagje Amsterdam af met een lekkere lunch in de Bakkerswinkel in de Warmoesstraat. Het was een bijzondere excursie naar het, op het Rijksmuseum na, oudste museum van Amsterdam.  We hebben er allemaal enorm van genoten mede dankzij onze geweldige gidsen die ons heel veel wetenswaardigs over het grachtenpand, de schuilkerk op zolder en Amsterdam in de 17e eeuw wisten te vertellen. Echt een topdag!

De foto’s zijn afkomstig van het internet omdat niemand er aan gedacht heeft foto’s te maken. Ze laten echter wel goed zien wat er in het museum zoal te zien is.

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven

 

Charme van het ouder worden door Betsy op 14 november

Na de geanimeerde lunch was het woord aan ons aller Betsy. Haar presentatie had de titel; “De charme van het ouder worden” met als ondertitel “De toekomst biedt meer dan u denkt”. Ouder worden is prachtig, maar is niet voor watjes en je moet er wel tegen kunnen. Betsy hield ons voor dat we trots moeten en kunnen zijn op onze senioriteit en ons niet als oud en afgedankt opzij moeten laten zetten. Immers, als alle ouderen zouden staken, zou een groot deel van de  economie plat liggen. Wij passen op kleinkinderen zodat de ouders kunnen werken, doen vrijwilligerswerk, maken reizen en geven flink  geld uit. Als oudere kunnen wij een zinvol en waardevol leven leiden. Het is dan wel zaak om actief te blijven , de ( digitale) mogelijkheden van de moderne tijd te benutten maar vooral  te genieten van vriendschappen en alles wat het leven biedt. En natuurlijk… de ouderdom komt met gebreken. Gelukkig komen er steeds meer middelen om het leven als zelfstandige oudere gemakkelijker te maken. Daarnaast moeten we vooral niet aarzelen om ook anderen om hulp te vragen. Betsy heeft een veelheid van hulpmiddelen genoemd en mogelijkheden om (medische)  zorg te vereenvoudigen waardoor we steeds langer zelfstandig kunnen blijven wonen.  Betsy sloot af met de oproep vandaag ons leven van morgen met behulp van al deze mogelijkheden anders te maken.

Vanuit de groep kwam wel de kritische opmerking dat al die mooie hulpmiddelen alleen een oplossing bieden voor de bofkonten met geld en intelligentie. Betsy beaamde dit en benadrukte dat het allerbelangrijkste is dat we blijven omzien naar elkaar !

De sheets die Betsy heeft getoond tijdens haar lezing kun je hier bekijken.

[Miniaturen Tonen]

Helemaal naar boven